ေရႊတိဂုံေစတီေတာ္ၾကီး၏ အံဖြယ္ ၉ ဆူ ေရႊတိဂုံေစတီေတာ္ၾကီး၏ အံဖြယ္ ၉ ဆူကို တျပိဳင္နက္တည္း ဖူးေျမာ္ခြင့္ရရွိျခင္းျဖင့္ လိုရာဆႏၵမ်ား တစ္လုံးတစ္၀တည္း ျပည့္စုံပါသည္။ အံဖြယ္ ၉ ဆူကို တစ္ဆူခ်င္းစီ လိုက္လံဖူးေျမာ္ႏိုင္ရန္ ပံုေတာ္မ်ားကို တည္ေနရာႏွင့္တစ္ကြ Shwedagon Media kit မွ ကုသိုလ္ယူ တင္ေပးလိုက္ပါသည္။ အံဖြယ္ ၉ ဆူမွာ ၁။ ပတၱျမားမ်က္ရွင္ တည္ေနရာ - ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ အထက္ပစၥယံ အေရွ ႔ ဘက္တည့္တည့္တြင္ တည္ရွိသည္။ တနလၤာေထာင့္။ ၂။ ၀ိဇၨာေဇာ္ဂ်ီ တည္ေနရာ - ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီး၏ စေနေထာင့္တည့္တည့္တြင္ တည္ရွိပါသည္။ ေစတီေတာ္ႀကီး၏ ပတ္လမ္းနံေဘးတြင္ျဖစ္ပါသည္။ ဝိဇၨာေဇာ္ဂ်ီဘုရား၏ တနဂၤေႏြေထာင့္သည္ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ႀကီးျဖစ္ပါသည္။ ၃။ ရွင္ေစာပုဘုရား တည္ေနရာ - ခ်မ္းသာႀကီးဘုရား၏ အေနာက္ေျမာက္ဘက္တန္ေဆာင္းတြင္တည္ရွိသည္။ ရာဟုေထာင့္ ၄။ ရွင္မထီးဘုရား တည္ေနရာ - ေနာင္ေတာ္ႀကီးေစတီေတာ္၏ ေျမာက္ဘက္ အာ႐ံုခံ ရွင္မထီးတန္ေဆာင္းအတြင္းစံပယ္ေတာ္မူပါသည္။ ေျမာက္အရပ္သို႔ မ်က္ႏွာမူထားပါသည္။ ၅။ ရွင္အဇၨေဂါဏဘုရား တည္ေနရာ - ေနာင္ေတာ္ႀကီးေစတီေတာ္၏ ေတာင္ဘက္ အာ႐ံုခံတန္ေဆာင္းအတြင္း စံပယ္ေတာ္မူသည္။ ရွင္အဇၨေဂါဏတန္ေဆာင္းသည္ တနဂၤေႏြေထာင့္တြင္ တည္ရွိပါသည္။ ၆။ ဆံေတာ္တြင္း႐ုပ္ပြားေတာ္ တည္ေနရာ- ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီး၏ ေသာၾကာၿဂဳိဟ္ေထာင့္၊ ေျမာက္ဘက္မုခ္ဦးတန္ေဆာင္းေရွ႕ျဖစ္ပါသည္။ ဆံေတာ္တြင္းတန္ေဆာင္း အတြင္းတြင္စံပယ္ပါသည္။ ၇။ ဘိုးဘိုးေအာင္ဂူဘုရား တည္ေနရာ - ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ ( တနလၤာေထာင့္ ) အေရွ႕အရပ္ အေရွ႕ဘက္မုခ္ဦးတြင္တည္ထားကိုးကြယ္ေသာ ဘုရားျဖစ္ပါသည္။ ထီးေတာ္ပံုေစတီ ေအာင္ေျမေရွ႕တြင္ ဘိုးဘိုးေအာင္တန္ေဆာင္းရွိၿပီး ယင္းတြင္တည္ထားပါသည္။ ၈။ ကကုသႏၶဘုရား ( လက္ပက္လက္ ဘုရား ) တည္ေနရာ။ ။ေရွ႕ဘက္မုခ္ အာ႐ံုခံတန္ေဆာင္းအတြင္း (တဝဂူ) ၉။ ျပဒါးရွင္ဘုရား တည္ေနရာ - အေရွ႕ဘက္မုခ္ႏွင့္ အဂၤါေထာင့္ၾကားရွိေစတီတစ္ဆူ၏ေတာင္ဘက္မုခ္အတြင္း ကိန္းဝပ္စံပယ္ေတာ္မူေသာ ေၾကးဆင္းတုေတာ္ျဖစ္ပါသည္။

အေရးေပၚ တယ္လီဖုန္းနံပါတ္မ်ား

အေရးေပၚ	199
မီးသတ္စခန္း	191၊ 192
ရဲ႐ံုးခ်ဳပ္	280188
ယာဥ္ထိန္းရဲတပ္ဖဲြ႕	291285/4
ယာဥ္ထိန္း(စံုစမ္းစစ္ေဆးေရး)	201779
ရန္ကုန္တိုင္းရဲတပ္ဖဲြ႕	285214
မဂၤလာဒံုေလဆိပ္(စံုစမ္းရန္)	662811
ရန္ကုန္ဘူတာႀကီး ရထား (စံုစမ္းရန္)	274827
ကမ္း႐ိုးတန္းသေဘၤာဆိပ္ (စံုစမ္းရန္)	283122
ျပည္တြင္းေရေၾကာင္း (ပန္းဆိုးတန္း)	212633
ရန္ကုန္ေဆး႐ံုႀကီး (လမ္းမေတာ္)	286863/4, 256112
ျမန္မာ့အလင္း (ေရႊဂံုတိုင္)	544310, 544313
ေၾကးမံု (ဗိုလ္တေထာင္)	299427, 292830
တယ္လီဖုန္း (ျပည္တြင္း)	100
တယ္လီဖုန္း (ျပည္ပ)	657444, 657999, 131
တယ္လီဖုန္း တိုင္ၾကားရန္	102
နာေရးကူညီမႈအသင္း	578184, 560333
နာေရးကူညီမႈအသင္း (ေရေ၀း)	709277, 639410
ထိန္ပင္သုႆန္ (လိႈင္သာယာ)	247777
ေရေ၀းသုႆန္ (ေျမာက္ဥကၠလာ)	701123

ေရငံပိုင္ ဦးရွင္ၾကီး ဆြမ္းတင္ေျမာက္ပသနည္း

ေရငံပိုင္ ဦးရွင္ၾကီး ဆြမ္းတင္ေျမွာင့္ ပသနည္း

အုန္းရည္ႏွင့္ပင့္ရန္

          ပုရာေငြမို ့သဲေရစို ့ပါတဲ့ ပဲေရြျမိဳ ့အပိုင္၊ ေအာက္ခရိုင္ ေက်ာက္တိုင္သည္ဘက္၊ ေရြေစာင္းညိွ လိုက္ေတာ့၊ ေရကင္းအထိ ပိုင္ေပေသာ၊ ခရိုင္ေက်ာ္ဇမ္ဗူ၊ ျပိဳင္လာသူ တကယ္ရွုံးေလာက္ေအာင္သတင္းျဖာ သည့္၊ ကဇင္းရြာ ယင္းဌာနဆီက၊ မယြင္းမကြာသပ၊ အလြန္ေမွ်ာ္ကိုးျပီး၊ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို ့ရပ္ရြာသို ၊ နတ္ရာဇာ ကုိယ္ေတာ္ၾကြခဲ့ပါ ့ ၊လို ့ေသာ္တခဏ အမြန္းတင္၍ ကြန္းစင္ျမ ေက်ာင္း၀ိဟာရသို ့၊ အေပါင္းတပည့္မ်ား ျခံရံတသင္းငယ္ႏွင့္၊ ေရငံမင္း တကြ်န္းပိုင္၊ ကြမ္းအဆိုင္ ဆြမ္းထိုင္လို ့သံုးပါေတာ့၊ ဘုန္းရွိတဲ့ နတ္ရာဇာ၊ ၾကြလာေတာ္မူပါ နတ္ဦးရွင္ ခင္ဗ်ား၊၊

ပြဲျပင္ျပီးပင့္ရန္

          စံရာကသိုင္း ျမန္မာတိုင္း တလိုင္းသံုးရပ္ ဒီေရငံသည့္ ရာမညတိုင္း မုတၱမေက်ာ္လိွဳင္ ေမာ္လျမိဳင္ ထား၀ယ္ ဇင္းမယ္ ေရး ျမိတ္ ရြာနိမိတ္၊ ကုလးဆိပ္ေမာ္တင္၊ ပင္လယ္ေက်ာက္ျဖဴ ဇမဗဴမတိမ္၊ ပုသိမ္ေျမာင္းျမ၊ ဒလတဖန္၊ ရန္ကုန္ ပဲခူး ျမိဳ ့ရိုးျမိဳ ့တာ ဥကၠလာပ၊ သာေကတႏွင့္ ျမစ္ဆံု ေၾကညာ ဧရာ၀တီ၊ နဒီျဖတ္သန္း၊ ေရကင္းအထိ၊ ေက်ာက္တိုင္စိုက္ေပေသာ၊ ေအာက္ခရိုင္တ၀ိုက္ ေရေၾကာင္းဆိုင္သည့္ ေရြေက်ာင္းပိုင္ ကြ်န္းညိဳလွဆီသို ့၊ လက္ဆယ္ျဖာ အလွဴဆက္ခဲ့ပါ့၊ ထန္းလ်က္ ေကာက္ညွင္၊ သန္ ့ရွင္းစြာအုန္းငွက္ေပ်ာ ကြမ္းယာ လက္ဖက္တို ့ႏွင့္ တင္ေျမွာက္ရန္ ဆက္သ ပါသည္။ မဂၤလာရွိေသာ ေက်ာင္းဘံုေပၚသို ့ ၾကြလွမ္းေတာ္မူပါ၊ လူတို ့သခင္နတ္ဦးရွင္ခင္ဗ်ား။

ဆြမ္းကပ္ရန္

          ေတာင္ဇမ္ဗူေဘြ၊ ေအာင္ျမဴေခြ်သည့္ ၊ ေလေျပေျပာင္ရြန္း ေနေရာင္ထြန္းေ၀သည့္၊ ကြ်န္း ဒကၡိဏ၊ သာယာလွသည့္၊ စိမ္းျမဒီသာ၊ ေတာင္မ်က္ႏွာငယ္၊ မဟာသမုဒၵရာ၊ ပင္လယ္၀၌၊ မိန္းမလွ ေခၚဆို၊ ျမတ္ကြ်န္းညိဳတြင္၊ ဗိုလ္လူအေပါင္း၊ ခ၀ပ္ေညာင္းရေသာ ေရြေစာင္းေတာ္သခင္၊ နတ္မ်ိဳးရွင္ဟု၊ အစဥ္ေရွးက၊ ရမညတိုင္း၊ မြန္တလိုင္းတို ့၊ ညြတ္ကိုင္းပသ၊ ပူေဇာ္ၾကသည္။ တြင္းပေဘးရန္၊ ရန္ခပ္သိမ္းကို၊ အမွန္ကင္းေပ်ာက္၊ ေစာင့္ေရွာက္တတ္စြာ၊ ဘုန္းေတဇာျမင့္၊ အာဏာတန္ခိုး၊ ဒီေရေရာက္ရာ၊ ျမိဳ ့ရပ္ရြာတြင္၊ မွန္စြာစိုးလ်က္၊ ေရွးရိုးအစဥ္၊ သက္သတ္မသံုး၊ ျမတ္ႏွလံုးျဖင့္၊ ေအာက္ခြင္ခရိုင္၊ မိန္းမလွေခၚကြ်န္း၊ စံေတာ္ကြန္းက၊ ကြ်န္ညိဳရွင္ခင္ဗ်ာ၊ ေမြးပ်ံ  ့ၾကိဳင္သင္း၊ ရသာျမတ္ ျဖဴစင္လတ္သည့္၊ နတ္ေကာက္ညွင္းႏွင့္၊ သန္ ့ရွင္းေသခ်ာ၊ အုန္း ငွက္ေပ်ာတြဲ၊ ကန္ေတာ့ပြဲႏွင့္၊ ႏြဲဆင္ခါျဖင့္၊ ျဖဴးကာေပါက္ေပါက္၊ လက္ဖက္ေရြဖီ၊ ဆားမသီ ဆီမေႏွာပဲ၊ ေမာက္ေမာက္စုပံု၊ ရြက္ျမညွာ ကြမ္းႏု၀ါ ယာေတာ္အစံုျဖင့္၊ ေမြးတံု ပ်ံ ့သင္း၊ ေဒါနသဇင္၊ ပန္းေတာ္၀င္တို ့၊ စီရင္ခင္းလွ်က္၊ လွ်ံ၀င္းဆီမီး၊ ထိန္ထိန္ညီးလို ့၊ ေက်ာင္းၾကီး၀ိဟာ၊ နိမ့္ျမင့္မယြင္း၊ ပြဲစံုက်င္း၍၊ သန္ ့ရွင္းစြာျဖင့္၊ ဆြမ္းဒကာ (………..) သားသမီး၊ အိမ္သားစုတို ့က၊ တင္ေျမာက္၍ ပသပါသည္၊ ကြ်န္းညိဳ  ျမတ္ အတိတ္ေတာ၀ေနက၊ တျပည့္အေပါင္း အျခံအရံ ၊တစုတို ့ႏွင့္၊ ေစာင္းရတနာ မကြာလက္ေတာ္ဆြဲျပီး၊ ၾကြလွမ္းကာ တင္ဆြမ္း ယမကာကို ရြင္လန္းစြာ ဘုန္းေပးသံုးေဆာင္ေတာ္မူပါ့ ကြ်န္းညိဳသခင္ နတ္ဦးရွင္ခင္ဗ်ား၊၊

ဆုေတာင္း

          ပင္လယ္သီေခါင္၊ ကြ်န္းညိဳေဘာင္တြင္၊ ဂုဏ္ေရာင္လွ်ံျငီး၊ မျပတ္အစဥ္၊ ျဒပ္ရြင္ေပးသည့္၊ ကြ်န္းညိဳ အရွင္ ခင္ဗ်ာ ။ တင္ေျမွာက္ပသ၊ ဆြမ္းျမတ္ေဘာဇဥ္၊ နတ္ကြန္းစင္ကို၊ ျပဳျပင္၍၊ ပသပါသည္။ ဘယ္အႏၱရာယ္ နတ္တန္ခိုးျဖင့္၊ ေဘးမ်ိဳးကိုပယ္၊ ေရ၀ယ္ၾကာသို ့လန္းပါေစ၊၊ မေကာင္းအိပ္မက္၊ မေကာင္းငွက္ႏွင့္၊ ဖုတ္ျပိတ္တေစၦ၊ က်ား ေျမြ မိေက်ာင္း၊ မေကာင္းဥပါဒါန္ ႏွဳတ္တိုက္ရန္ေဘး၊ ထိုထိုဓေလ့ကို၊ ကင္းေ၀းေစဖြယ္၊ ဘုရားဂုဏ္ေပါင္း၊ အရွင့္ဗ်က္ေစာင္းႏွင့္၊ မေကာင္းသမွ်ဖယ္၊ လႏွယ္ေရလိုေအးပါေစ၊ ေျခာက္ပါးကိုးဆယ္၊ အႏၱရာယ္ကို၊ သိၾကားလက္နက္၊ နတ္တို ့စက္ျဖင့္၊ ပစ္ခါခ်သကဲ့သို ့၊ တြင္းပေပါ့စြာ၊ ပေယာဂါလည္း၊ ကင္းရွင္းကြာလိမ့္၊ ကုိယ္စိတ္ခ်မ္းသာ ပါေစေသာ္ ၊၊

          ေရြေငြေပါစြာ၊ လာဘ္မိုးရြာလ်က္၊ မ်က္ႏွာ္ျမင္က၊ ခ်စ္ခင္ပါေစ၊ ႏွဳတ္ျမြက္စကား၊ အသံၾကားက သနားပါေစ၊၊ ေမတၱာေ၀၍ ေရာင္းပန္း၀ယ္ပန္း ပြင့္လန္းေ၀ျဖာေအာင္ေစာင္မ ၾကည့္ရွဳေတာ္မူပါ၊၊  လိုရာဆု ေတာင္းပါသည္ ေရြေစာင္းေတာ္သခင္၊ ေရငံတစ္ရိုး၊ ပိုင္စံစိုးပါတဲ့ နတ္မ်ိဳးအရွင္ အျမန္မေတာ္မူပါ၊ ကြ်န္းညိဳသခင္ နတ္ဦးရွင ္ခင္ဗ်ား၊၊ 

ျပန္ပို ့ရန္

          နဒီစံပိုင္၊ ေရငံပိုင္ဟု၊ ခရိုင္အာဏ၀ါ၊ ျပိဳင္စံမလာ နိုင္ေသာ၊ နိုင္ငံျမိဳ ့ရြာအသိ၊ ကြန္းခိုခရီး၊ ကြ်န္းညိဳၾကီး ဟု၊ ကမၼည္းအမည္ၾကီးဘိသခင္၊ ေတေဇာဘုန္းကြန္ ့ျမိဳ ့ျပရြာလံုး ရြံ  ့ရသည့္ ကြ်န္းညိဳသခင္ ခင္ဗ်ား၊၊ ကြ်န္းအရွင္ ဆြမ္းတင္၍ျပီးပါေပါ့။ ကြ်န္းညိဳၾကီး ဒီပံေဆြသို ့၊ စီ၀ရံေ၀ေ၀ ေရြသကၤန္းရယ္နွင့္၊ ေနအ၀င္ ေရြကညင္သာသည့္လမ္းကို၊ နတ္နန္းေပ်ာ္ေစာင္းေတာ္ပိုက္ျပီး၊ အေပါင္းအေဖာ္တပည့္မ်ားနွင့္၊ ေက်ာင္းေတာ္က ၾကြေတာ္မူပါ့၊ ေဒ၀ါသခင္၊ နတ္ဦးရွင္ ခင္ဗ်ား။၊၊

(၀ံသာနုဦးပ်ိဳင္ ၏ ေလာကီမွတ္ပံု နည္းမ်ိဳးစံု စာအုပ္မွ ေရငံပိုင္ ဦးရွင္ၾကီး ဆြမ္းတင္ေျမာက္ပသနည္း ျဖစ္ပါသည္။)

ေစတီတစ္ဆူ၏ အေခၚအေ၀ၚ

ေစတီတစ္ဆူ၏ အေခၚအေ၀ၚမ်ား

ဘီလူး

ပါဠိဘာသာ ဘိရု မွ ျမန္မာ လို ဘီလူး ျဖစ္လာတယ္။ ဒါကို ေပါရာဏ ကထာ မွာ အေသးစိတ္ရွင္းထားသည္ ။
ဘီလူးမွာ တျခားနာမည္ေတြ ပါဠိမွာေရာ ၊ ျမန္မာမွာေရာ ရွိပါေသးသည္။
ယကၡ ၊ ရုကၡသ ၊ ရကၡိဳသ္ ၊ ဒါန၀၊ ေပတ၊ ပိသာစ ၊ အမႏုႆ ၊ ဥပါ စသည္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေခၚၾကသည္။

ဘီလူး (၂)မ်ိဳး ရွိပါသည္။

(၁) ကုန္းမွာေနတဲ႔ ဘီလူး။
(၂) ေရမွာေနတဲ႔ ဘီလူး။
ကုန္းဘီလူးသည္ ေတာ၊ေတာင္၊သစ္ပင္၊အေဆာက္အံု ၊ ေျမကြင္းျပင္ ေတြမွာ ေနၾက၏။
ေရဘီလူးသည္ သမုဒၵရာ ၊ ျမစ္ ၊ ေခ်ာင္း၊ အင္း ၊အိုင္ ၊ေရကန္ေတြမွာ ေနၾက၏။

အခ်ိဳ႔ ဘီလူးေတြက နတ္မင္းဆီက ၊ ဘုရင္ဆီက ေနရာ ေဒသ ပိုင္းျခားျပီး ၄င္း ၊ သတၱ၀ါရဲ ႔ အျပဳအမူ အရ ၄င္း သတ္ျပီး စာဖို႔ အပိုင္စားရၾကသည္။ အခ်ိဳ႕ကေတာ့ မရပါ။

အခ်ိဳ႕ကေတာ႔ ထူးထူးျခားျခား နတ္မွာ ျဖစ္တဲ႔ အစာ(သို႔) လူေတြ ပူေဇာ္ပသတာေတြ စားခြင္႔ရၾက၏။
အခ်ိဳ႕ လက္နက္ကိုင္ ၊ အခ်ိဳ႕မကိုင္ ။ အခ်ိဳ႕တန္ခိုးၾကီး၊ အခ်ိဳ ႔ မၾကီး ။

ဘံုနဲ႔ ခဲြရင္ေတာ႔ (၂)မ်ိဳးရွိတယ္ ဆိုပါသည္။
(၁) နတ္ျပည္မွာ ျဖစ္ေသာဘီလူးမ်ား
(၂) လူ႔ျပည္မွာ ျဖစ္ေသာ ဘီလူးမ်ား
နတ္ျပည္မွာ ျဖစ္ေသာဘီလူးေတြက ၀ိရူဠက နတ္မင္းၾကီးရဲ ႔ အျခံအရံ အလုပ္အေကြ်းေတြ ျဖစ္ၾကတဲ့ကုမၻဏ္ေတြ၊ ကုေ၀ရ နတ္မင္းၾကီးရဲ ႔ အျခံအရံ အလုပ္အေကြ်းေတြ ျဖစ္ၾကတဲ႔ ဣႏၵာေသာမ စေသာ ဘီလူးစစ္သည္မ်ား ၊ တေလာေလာ ၊ တတၳ ေလာေလာ စေသာ အေစာင္႔အေရွာက္ ကိုယ္ရံေတာ္ဘီလူးမ်ားနဲ႔ သာမာန္ဘီလူးမ်ားျဖစ္ၾကသည္။

လူ႔ျပည္မွာ ျဖစ္ေသာ ဘီလူးမ်ားမွာေတာ႔ ရကၡိဳသ္ ၊ တေစၦ ၊ ျပိတၱာ ၊ ဖုတ္ ၊ ဒါေနာ စတာေတြျဖစ္ပါသည္။

ရာဇ၀င္က်မ္းမ်ား ဗုဒၡက်မ္းမ်ားမွာ ထင္ရွားတဲ႔ ဘီလူးေတြ ရွိတာ ၾကားဖူးပါလိမ္႔မည္။

ဘုရားရွင္လက္ထက္မွာ အာဠာ၀က ဘီလူး။ အာဠ၀ီျပည္ နားရွိ ေတာထဲတြင္ ေညာင္ပင္ တစ္ပင္ကို အပိုင္စားရျပီး ေနသည္။ ထိုေညာင္ပင္ေအာင္ေရာက္လာသူကို စားခြင္႔ စတုမဟာရာဇ္နတ္မင္းေတြက ေပးထား၏။
တစ္ေန႔ေတာ႔ ဗုဒၶေရာက္လာျပီး သူ ေနာက္ဆံုးမွာ ေသာတာပန္ တည္သည္။

ပဥၥ၀ုဓ ဇာတ္ ငယ္ငယ္က သင္ဖူးၾကတယ္။ ကပ္ေစးႏွဲ ဘီလူး ေခၚမယ္ထင္တယ္ သူ႔ကို ထိိတာနဲ႔ ကပ္သြားတယ္။ဒါကို မင္းသားက ဇြဲနဲ႔ မေၾကာက္ဘဲ ခံခ်တယ္။

မဟာသီလ၀ဇာတ္ က်ေတာ႔ သုသာန္မွာ လူေသေကာင္ကို လုေနၾကတဲ႔ ဘီလူးႏွစ္ေကာင္ကို မဟာသီလ၀ မင္းၾကီးက မွ်တစြာ ခြဲေ၀ေပးတဲ႔ အေၾကာင္း ။

ကာက၀လိယ ဇာတ္ က ဒီဃတာလ ဘီလူးက်ေတာ႔ ရာဇျဂိဳလ္ျပည္ ျမိဳ႕တံခါးမွာ ေစာင့္ ေနျပီးေတာ့ ေန၀င္ကေန အာရံုတက္ အထိ ေနာက္က်ျပီး ေရာက္လာသူ ၊ ၀င္သူေတြကို စားခြင္႔ ဘုရင္ထံမွ ရထားတယ္။

ေနာက္ထင္ရွားတာ ခုဒၵကနိကာယ္၊ ခုဒၵကပါဌပါဠိေတာ္ ႏွင့္ သုတၱ နိပါတ္ပါဠိေတာ္ မွ

ရတနသုတ္ ။ ေ၀သာလီျပည္မွယ အငတ္ေဘး ၊ ဘီလူးေဘး၊ အနာေရာဂါေဘးေတြ က်ေရာက္ ျပီး လူေတြ ေသၾကလို႔ ဘုရားရွင္နဲ႔ ရဟန္း ၅၀၀ ၾကြေရာက္ျပီး အရွင္အာနႏၵာကို ရတနာ႔သုတ္ရြတ္ေစ ျပီး ကယ္တင္ခဲ႔တယ္။

လူနဲ႔ ဘီလူးစပ္ျပီး ကျပားေမြးတာေတြလဲ ရွိေသးတယ္။

ပဒကုသလ မာဏ၀ ဇာတ္ မွာ ဘီလူးမက လွိဏ္ဂူမွာေနျပီး သူအပိုင္စားရတဲ႔ ေတာထဲေရာက္လာသူေတြကို ဖမ္းစားတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ႔ ေခ်ာေမာတဲ႔ ပုဏၰား ကိုဖမ္းမိျပီး မစားဘဲ ေပါင္းသင္းေနလိုက္တယ္ ။ ေကာင္းစြာရွာေဖြေကြ်းေမြးတယ္။ ေနာက္ေတာ႔ သားေလးေမြးလာတယ္။ သားအဖႏွစ္ေယာက္ထြက္ေျပးၾကေတာ႔ ဘီလူးမၾကီး ရင္ကြဲနာက်ေသရရွာတယ္။ လူ႔ျပည္မွာ သားအစဥ္ေျပဖို႔ ဂါထာတစ္ခု သင္ေပးလိုက္တယ္ ။

မဟာရာဇ၀င္ၾကီး ၊ ပထမတြဲ မွာ ယာခင္းေစာင္႔ေနတဲ႔ အခိုင္းအေစ အမ်ိဳးသမီးေလးနဲ႔ ဘုမၼစိုး ဘီလူး ေပါင္းသင္းျပီးေတာ႔ သားတစ္ေယာက္ေမြးလာတယ္။ ပုဂံမင္း (၂၆)ဆက္ေျမာက္ ျမင္းေကြ်းမင္း ျဖစ္တယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္ ။

ေနာက္ပုဂံဇာတ္လမ္းပါပဲ ။ အမ်ားသိျပီးသား ပန္းေတာ္ဆက္ဗ်တၱ နဲ႔ ပုပၸားက ဘီလူး ေပါင္းစပ္ျပီး ေရႊဖ်ဥ္းၾကီး ၊ ေရႊဖ်ဥ္းငယ္ ကုလား-ဘီလူး ကျပားညီေနာင္ေမြးလာတယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။

ပါရာဇိကဏ္ အ႒ကထာမွာလဲ သု၀ဏၰဘုမၼိ ၊သထံုျပည္ မွာ ေရဘီလူးေတြက သီရိမာေသာကမင္း ရဲ႔ ေမြးဖြါးခါစ ကေလးတိုင္းကို လာစားလို႔ တတိယသံဂါသန တင္အျပီးေရာက္လာတဲ႔ ေသာဏေထရ္ နဲ႔ ၊ ဥတၱရေထရ္တို႔က မႏုသီဟရုပ္ေတြ ဖန္ဆင္းျပီး ဘီလူးေတြကို လိုက္ၾကတယ္ ။ လူေတြကို ကာကြယ္ေပးတယ္ ဆိုပါတယ္။ ျပီးမွ က်န္တဲ႔ ဘီလူးေတြကို ျဗဟၼဇာလသုတ္ေတာ္ ေဟာျပီး အကြ်တ္တရားရေစတယ္။ အဲဒီေန႔က ေမြးတဲ႔ ကေလးကိုလဲ ေသာႏုတၱရ မင္းသားလို႔ ေခၚတယ္။


ဘီလူးမွာ ထူးျခားတာက သူလူေယာင္ေဆာင္ထားရင္ေတာင္ -

(၁) မ်က္စိနီျခင္း
(၂) မ်က္ေတာင္မခတ္ျခင္း
(၃) အရိပ္မထြက္ျခင္း
(၄) အေၾကာက္အရြံ႔ မရွိျခင္း
(၅) ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ျခင္း တို႕ ရွိေနၾကတယ္။

လူကို ဘီလူး၀င္စီးထားရင္လဲ ဒီလို ပဲ ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

သူ႔ရဲ ႔ လုပ္ငန္းသေဘာသဘာ၀မွာ အေစာင္႔အေရွာက္ အလုပ္ကို မ်ားစြာ တာ၀န္ ေပးခံရတဲ႔ အတြက္ နတ္မင္းၾကီးမ်ားရဲ ႔ အျခံအရံ အလုပ္အေကြ်းေတြ ျဖစ္ၾကတဲ႔ ဘီလူးစစ္သည္မ်ားကို ရည္စူးျပီး ဘုရားေစတီ၊သိမ္ေက်ာင္း၊တန္ေဆာင္း ၊ေရကန္ေတြမွာ ဘီလူးရုပ္ထုလုပ္ထားတတ္ေၾကာင္း အစဥ္အလာ တစ္ခုအျဖစ္သိရပါတယ္။

ျမန္မာမွာေတာ႔ ဘီလူးကြ်န္းရဲ႔ သမိုင္းနဲ႔ မြန္ခမာ-နီဂရစ္တို စစ္မ်ား အျပီး နယ္ေျမ သိမ္းပိုက္ျခင္းမ်ား ၊ ေရဘီလူးမ်ား ေသာဏေထရ္တို႔ ေရာက္လာျပီး ေနာက္ပိုင္း နယ္ေျမေျပာင္းေရႊ႔ၾကပံုေတြကို မြန္ရာဇ၀င္က်မ္းမ်ား ၊ ဓမၼေစတီမင္း၏ ေက်ာက္စာမ်ားမွာ ဖတ္ၾကည္႔ႏိုင္ပါတယ္ ။ ဘီလူးကြ်န္းဟာ သထံုေဒသကို အုပ္စိုးခဲ႔ၾကတဲ႔ ဘီလူးမ်ား (နီဂရစ္တို ဟူေသာ မ်ိုးႏြယ္စုမ်ား) စတင္ေနထိုင္ခဲ႔ၾကေၾကာင္း တိက်ေသာ သမိုင္း အေထာက္အထားမ်ားအရ သိရွိရပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ဘီလူးမ်ား အကြ်တ္တရားရျပီး ဗုဒၶဘာသာကို ယံုၾကည္သက္၀င္လာျခင္း ၊ ဗုဒၶဘာသာဆိုင္ရာ သာသနိက အေဆာက္အဦးမ်ားကို ေစာင္႔ေရွာက္ျခင္း မ်ားရွိခဲ႔တာေၾကာင္႔လဲ ဘုရားေစတီ၊သိမ္ေက်ာင္း၊တန္ေဆာင္း ၊ေရကန္ေတြမွာ ဘီလူးရုပ္ ထုလုပ္ထား တတ္ေၾကာင္း မြန္ရာဇ၀င္မ်ားမွ သိႏိုင္ပါတယ္။

ဘီလူးမ်ားကိုယ္တိုင္တည္ခဲ႔ေသာ ဘီလင္းျမိဳ႔နယ္ ၊ ဇုတ္သုတ္ရြာ ၊ ထီးေဆာင္းဘုရား ကိုလဲ ဖူးေတြ႔ေနၾကရေသာေၾကာင္႔ ျဖစ္ပါတယ္။

မူရင္း http://solomonn.0fees.net/wordpress/?p=57#more-57

ပန္းဆယ္မ်ိဳး

ပန္းဆယ္မ်ိဳး(ျမန္မာ့ရိုးရာ)

ပန္း´ဟူေသာ ေ၀ါဟာရ၏ မူလဘူတ အရင္းအျမစ္မွာ `ပန္´ျဖစ္ေၾကာင္း စာေပပညာရွင္မ်ားက ေဖၚထုတ္ထားၾကသည္။ `ပန္´၏ အနက္အဓိပၸါယ္သည္ ဖန္တီးသည္။ ဖန္တီးခ်က္လက္ရာ၊ ဖန္တီးသူ ဟူ၍ သိရသည္။ အႏုပညာလက္ရာတစ္ခု ျဖစ္ေပၚလာရန္ ေတြးေတာၾကံစည္ရျခင္း က႑သည္ လုပ္ငန္းပိုင္းဆိုင္ရာ ပန္းအလုပ္ ျဖစ္သည္ ဟုဆိုပါသည္။ “ပန္း”ဟု ပညတ္ေခၚဆိုၾကသည္မွာ မြမ္းမံျခယ္လွယ္ စီမံရေသာ သုခုမအႏုပညာ ပါေသာ လုပ္ငန္းျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ သုခုမအႏုပညာကို တင္စား၍ ေခၚေၾကာင္း အခ်ဳိ႕ပညာရွိမ်ားက ယူဆၾကသည္။သုေတသီအခ်ိဳ႕က “ပန္”ဟု ေရွးကေခၚဆိုေသာစကားမွာ ပညာလုပ္ငန္း ဟု အဓိပၸါယ္ျဖစ္ေၾကာင္း တိဗက္ဘာသာ၊ တ႐ုတ္ဘာသာ၊ ခ်င္းဘာသာ စသည္တို႔ျဖင့္ ကိုးကားတင္ျပၾကသည္။ ပန္းဆယ္မ်ဳိးဆိုသည္မွာ ျမန္မာ့သုခုမ အႏုပညာရပ္မ်ားျဖစ္သည့္
(၁)ပန္းပု
(၂)ပန္းပြတ္
(၃) ပန္းတေမာ႔
(၄) ပန္းတဥ္း
(၅) ပန္းယြန္း
(၆) ပန္းပဲ
(၇) ပန္းခ်ီ
(၈) ပန္းတိမ္
(၉) ပန္းေတာ႔
(၁၀) ပန္းရံ

ဘုရားမတင္၊ နတ္မ၀င္၊ လူတြင္ ဆယ္ပြင့္ပန္း(သို႔)ဘုရားမတင္၊ နတ္မ၀င္၊ လူတြင္ ပန္းဆယ္မ်ဳိး ဟုလည္း ေခၚစမွတ္ျပဳသည္။

ရာေဇာဝါဒက်မ္းတြင္ ပဲ၊ ထိမ္၊ တဥ္း၊ ေတာ့၊ ရန္၊ ပု၊ ေမာ့၊ မွတ္ေလာ့ ပြတ္ခ်ီယြန္း ဟူ၍ ဖြဲ႔ဆိုထားသည္။

ပဲ = ပန္းပဲ(သံထည္ထုလုပ္ျခင္း အတတ္ပညာ)

ထိမ္ = ပန္းထိမ္(ေရႊေငြ စသည့္လက္ဝတ္တန္ဆာမွစ၍ အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းအမ်ဳိးမ်ိးကို သြန္းထု ခတ္လုပ္သည့္ပညာ)

တဥ္း = ပန္းတဥ္း(ေၾကးထည္ ပံုစံအမ်ဳိးမ်ဳိး သြန္းလုပ္သည့္ပညာ)

ေတာ့ = ပန္းေတာ့(အဂၤေတ၊ သရြတ္ျဖင့္ ႐ုပ္လံုး ႐ုပ္ႂကြ အမႊမ္းတင္တန္ဆာ ျပဳလုပ္ေသာပညာ)

ရန္ = ပန္းရန္(အုတ္၊ အဂၤေတတို႔ျဖင့္ အေဆာက္အဦ တည္လုပ္္သည့္ပညာ)

ပု = ပန္းပု(သစ္သား၊ ဆင္စြယ္၊ ဖေယာင္း စေသာဝတၱဳပစၥည္းမ်ားကို ႐ုပ္လံုး႐ုပ္ႂကြ ထြင္းထုသည့္ပညာ)

ေမာ့ = ပန္းတေမာ့(ေက်ာက္သားကို ထုဆစ္သည့္ပညာ)

ပြတ္ = ပန္းပြတ္(သစ္သား၊ ဆင္စြယ္ ပစၥည္းမ်ားကို လိုရာပံုစံအတိုင္း ေခ်ာမြတ္ေအာင္ ပြတ္ခံျပဳလုပ္သည့္ပညာ)

ခ်ီ = ပန္းခ်ီ(ေဆးေရး၊ ခဲေရး ႐ုပ္ပံု ေရးျခယ္သည့္ပညာ)

ယြန္း = ပန္းယြန္း(သ႐ိုးျဖင့္ ပန္းႏွင့္ ႐ုပ္ႂကြတင္၍ ျပဳလုပ္သည့္ပညာ။ ယြန္းထည္ပညာ၊ ပန္းထိုးယြန္း ဟုလည္းေခၚသည္။)

ပန္းဆယ္မ်ဳိးသည္ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈအႏုပညာတြင္ အဓိကအက်ဳံး၀င္ေသာ ပညာရပ္မ်ားျဖစ္သည္။ ပန္းဆယ္မ်ဳိးမွာ အႏုပညာ၏ ေလးနက္သိမ္ေမြ႕ၿပီး ခက္ခဲနက္နဲေသာ သေဘာကို ေဆာင္သည္။

ေပၚေပါက္လာျခင္း

ပန္းဆယ္မ်ဳိး ေပၚေပါက္လာခဲ့ေသာ အခ်ိန္ကာလကို အခ်ဳိ႕ပညာရွိမ်ား ခန္႔မွန္းခဲ့ၾကသည္မွာ ပုဂံျပည္ က်န္စစ္မင္းႀကီး လက္ထက္တြင္ ျဖစ္မည္ဟု ဆိုပါသည္။ ျမန္မာရာဇ၀င္ႏွင့္ ေက်ာက္စာေဟာင္းမ်ားအရ ဆိုပါမူ အေနာ္ရထာမင္းေစာသာလွ်င္ ျမန္မာရာဇ၀င္တြင္ ဘုန္းအႀကီးဆံုးဘုရင္ျဖစ္၍ အေနာ္ရထာမင္းလက္ထက္ကပင္ ပညာသည္မ်ား စံုလင္စြာ ရွိခဲ့သည္ဟုဆိုပါသည္။

တနည္းအားျဖင့္ ဆင္ျခင္သံုးသပ္ၾကည့္လွ်င္ အေနာ္ရထာမင္းလက္ထက္တြင္ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ ေစတီပုထိုးမ်ားကိုသာ အမ်ားအျပားတည္ေဆာက္ခဲ့သည္။ က်န္စစ္သားလက္ထက္ ေရာက္လာေသာအခါ၌လည္း ဂူ၊ ေက်ာင္း၊ တန္ေဆာင္း၊ ျပာသာဒ္ အေဆာက္အဦမ်ားကို ဆက္လက္ေဆာက္လုပ္၍ အႏုပညာလုပ္ငန္းမ်ားကို အားေပးခ်ီးေျမႇာက္လာခဲ့ေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။ သထံုျပည္မွ မႏူဟာမင္းႏွင့္ အတူပါခဲ့ေသာ မြန္အႏုပညာသည္မ်ား၊ အိႏိၵယမွ လာေသာအႏုပညာရွင္မ်ားႏွင့္ ေရွးေဟာင္း ပ်ဴအဆက္အႏြယ္ အႏုပညာရွင္တို႔ စံုစံုလင္လင္ ထပ္ဆင့္ စုေပါင္း တီထြင္ခဲ့ၾကရာ ပန္းဆယ္မ်ဳိးဟု ေခၚေသာ အႏုပညာလုပ္ငန္းမ်ားသည္ ထိုေခတ္ထိုအခ်ိိန္တြင္ အၿပိဳင္အဆိုင္ တိုးတက္ေပါက္ပြားလာခဲ့သည္ဟု ယူဆရပါသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာ့သုခုမ အႏုပညာလုပ္ငန္းရပ္မ်ားသည္ ပုဂံေခတ္မွ စတင္တိုးတက္လာသည္ဟု အၾကမ္းအားျဖင့္ မွန္းဆသင့္ပါေသာ္လည္း ျမန္မာလူမ်ဳိးဟု ထင္ထင္ရွားရွားေပၚေပါက္မလာမီ ပ်ဴေခတ္ကပင္ ပိသုကာ အတတ္၊ ပန္းပု၊ ပန္းပဲ၊ ပန္းေတာ့၊ ပန္းတေမာ့ စေသာ အတတ္ပညာမ်ား ထြန္းကားခဲ့ေၾကာင္းကို သေရေခတၱရာၿမိဳ႕ေဟာင္းမွ တူးေဖၚရရွိခဲ့ေသာ ပ်ဴအ႐ိုးအိုးမ်ား၊ ေက်ာက္ခ်ပ္႐ုပ္ပြားေတာ္ႀကီးမ်ား၊ ေက်ာက္အုတ္တို႔ျဖင့္ တည္ေဆာက္ခဲ့ေသာ ေဘာေဘာႀကီးဘုရား၊ ေလးမ်က္ႏွာဘုရား၊ ဘုရားမာ စေသာ ပုထိုးႀကီးမ်ားႏွင့္ ေရႊေငြတို႔ျဖင့္ ထုလုပ္ခဲ့ေသာ ႐ုပ္ထု႐ုပ္ပြားေတာ္မ်ား စသည့္ အႏုပညာရပ္မ်ားကို ေတြ႔ရွိရျခင္းျဖင့္ ပ်ဴေခတ္ကာလ အခ်ိန္ကပင္ ထိုအႏုပညာရပ္မ်ားရွိၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္းသိရသည္။ သို႔ေသာ္ ပုဂံေခတ္သို႔ ေရာက္ခ်ိန္တြင္ ပိုမိုတိုးတက္ ႀကီးပြားလာသည္ဟု ယူဆသင့္ပါသည္။

ပုဂံေခတ္တြင္ မြန္လူမ်ဳိးမ်ားႏွင့္ အိႏိၵယတိုင္းသားမ်ား ပူးေပါင္းမိၾကေသာေၾကာင့္ မြန္ႏွင့္ အိႏိၵယယဥ္ေက်းမႈမ်ား ေရာျပြမ္း စံုလင္လာသည္ဟု မွတ္ဖြယ္ရွိပါသည္။ အင္းဝေခတ္တြင္ အထူးတိုးတက္ခဲ့ေၾကာင္း လက္ဝဲသုႏၵရ ဦးျမတ္စံ၏ “သာဓိနပ်ဳိ႕”တြင္ ေတြ႕ရွိရပါသည္။

စကားႀကီး ဆယ္ခြန္း

စကားၾကီးဆယ္ခြန္း ..

စကားႀကီး ၁၀-မ်ိဳး

စကားေျပာဆိုရာ၌ ကၽြမ္းက်င္လိမၼာေစရန္ စကားေျပာနည္း ၁၀-မ်ိဳးကို ခြဲျခားသတ္မွတ္ထားသည္၊ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔က စကားႀကီး ၁၀-မ်ိဳးဟု ေခၚဆိုၾကသည္၊ ယင္းစကားႀကီး ၁၀-မ်ိဳး၏ အမည္ကို မုန္တိုင္ပင္ ဆရာေတာ္က မွတ္သားရလြယ္ကူေစရန္ သံုးပံုတံခ်ဴက်မ္း၌ ေအာက္ပါအတိုင္း လကၤာစီထားပါသည္။

၁။ ေရကူး ညာတင္
၂။ ေကာက္ပင္ ရိတ္လွီး
၃။ ေရစီး ေဖာင္ဆန္
၄။ အိုးတန္ ဆန္ခပ္
၅။ ဆီပြတ္ က်ည္ေပြ႔
၆။ ဆင္ေ၀ွ႔ ရန္ေရွာင္
၇။ ေတာင္သူ ယာခုတ္
၈။ ၾကက္ဆုတ္ ခြပ္ျပစ္
၉။ ေရစစ္သည့္အင္
၁၀။ ခက္တင္ ေမာင္းနင္း အျခင္းဆယ္ပါး ဤစကားကို မွတ္သား၀မ္းတြင္း ေလ့ေစမင္း။

၁။ ေရကူးညာတင္ ေျပာနည္း
ျမစ္တဘက္မွ လိုရာဆိပ္ကမ္းသို႔ ကူးလိုလွ်င္ ျမစ္ညာက တင္၍ကူးမွ လိုရာသို႔ ေရာက္သကဲ့သို႔
မိမိအလိုရွိရာသို႔ေရာက္ေအာင္ အထက္က တင္ကူး၍ ေျပာျခင္းသည္ ( ေရကူးညာတင္ ေျပာနည္း ) မည္၏။
အူထံုးေရာဂါသည္ကို ကုရာ၌ ဇီ၀က-ေျပာေသာစကားကို သာဓကထုတ္အပ္၏။


၂။ ေကာက္ပင္ရိတ္လွီး ေျပာနည္း
စပါးရိတ္လွ်င္ ေကာက္ပင္ကို လက္တဆုပ္ျဖင့္ ဆုပ္သိမ္းကာ တံဇဥ္ျဖင့္အရင္းမွ ျဖတ္၍ ရိတ္ယူသကဲ့သို႔ တဘက္လူ၏ စကားကို သိမ္းက်ဳံးဖမ္းယူျပီးမွ အရင္းကျဖတ္၍ ပိုင္ေလာက္ေအာင္ ေျပာဆိုျခင္းသည္ (ေကာက္ပင္ရိတ္လွီး ေျပာနည္း ) မည္၏။
သူေဌးသား ၂-ေယာက္ႏွင့္ ဗ်ိဳင္းပံု၀တၳဳကို သာဓက ထုတ္အပ္၏။


၃။ ေရစီးေဖာင္ဆန္ ေျပာနည္း
ေဖာင္ႀကီးသည္ အညာသို႔ ဆန္ေသာကာလ လိုရာဆႏၵရွိသမွ်ကို တင္ယူ၍ ျဖည္းညင္းသာယာစြာ ဆန္လွ်င္ လိုရာအရပ္သို႔ ေရာက္ႏိုင္သကဲ့သို႔
စကားအရာတြင္လည္း ဥပမာ-ဥပေမယ်တို႔ျဖင့္ ျဖည္းညင္းသာယာစြာ လိုရာေရာက္ေအာင္ ေျပာဆိုျခင္းသည္ (ေရစီးေဖာင္ဆန္ ေျပာနည္း ) မည္၏။
ဟံသာ၀တီဘုရင္ ရာဇာဓိရာဇ္က ( အေဆြေတာ္ ) ဟု ေရးသားသည္ကို ဒြါရ၀တီမင္းက မေက်နပ္၍ ဟံသာ၀တီ သားတို႔က ေျပလည္ေအာင္ ေျဖရွင္းပံုကို သာဓက ထုတ္အပ္၏။


၄။ အိုးတန္ ဆန္ခတ္ ေျပာနည္း
အိုးႏွင့္ဆန္သည္ တန္ေအာင္ခ်က္လွ်င္ ႏူးနပ္စြာ သံုးေဆာင္ရသကဲ့သို႔
စကားအရာတြင္လည္း မယုတ္မလြန္ႏွင့္ လိုရင္းေရာက္ေအာင္ ေျပာဆိုျခင္းသည္ ( အိုးတန္ ဆန္ခတ္ ေျပာနည္း) မည္၏။
သားေရႊအိုးထမ္းလာသည္ကို ျမင္လိုပါသည္-ဟု ေျပာဆိုေသာ သု၀ဏၰသာမ၏ မိဘ ၂-ပါး ေျပာဆိုပံုကို သာဓက ထုတ္အပ္၏။


၅။ ဆီပြတ္ က်ည္ေပြ႔ ေျပာနည္း
ဆီကို ရေအာင္ ပြတ္သည့္အခါတြင္ အထပ္ထပ္အခါခါ ပြတ္ရသကဲ့သို႔
အလိုရွိေသာစကားကို အထပ္ထပ္ ေျပာဆိုျခင္းသည္ ( ဆီပြတ္က်ည္ေပြ႔ ေျပာနည္း ) မည္၏။
ဘုရားပိႏၷဲတိုင္ကိစၥ ေဆြးေႏြးရာ၌ မက်ည္းႏွစ္လဲ ေကာင္း၊ ကၽြန္းလဲ ေကာင္း။
ရွားႏွစ္လဲ ေကာင္း၊ ကၽြန္းလဲ ေကာင္း-ဟု ေျပာဆိုပံုကို သာဓက ထုတ္အပ္၏။


၆။ ဆင္ေ၀ွ႔ ရန္ေရွာင္ ေျပာနည္း
ဆင္ေ၀ွ႔မည္ဟု လိုက္လွ်င္ လြတ္ရာလြတ္ေၾကာင္း တိမ္းေရွာင္က ခ်မ္းသာသကဲ့သို႔
စကားအရာတြင္လည္း မိမိအဖို႔ ေဘးေရာက္မည့္ စကားကို ေရွာင္လႊဲ၍ ေျပာဆိုျခင္းသည္ ( ဆင္ေ၀ွ႔ရန္ေရွင္ ေျပာနည္း ) မည္၏။
ရက္မေအာက္ ေျမႀကီးအထိ ေရႊခ်ထားေသာ အိမ္ေရွ႔မင္း၏ ေက်ာင္းမွ ေရႊမ်ားကို ျမိဳ႔၀န္က အဖ်က္ခိုင္းရာ အိမ္ေရွ႔မင္း စိတ္ဆိုးသည္ကို ေျပလည္ေအာင္ ေလွ်ာက္ထားေသာ ျမိဳ႔၀န္၏စကားကို သာဓက ထုတ္အပ္၏။


၇။ ေတာင္သူ ယာခုတ္ ေျပာနည္း
ေတာင္သူတို႔သည္ ယာခုတ္လွ်င္ ျခံဳငယ္ သစ္ပင္ငယ္တို႔ကို ဦးစြာ ရွင္းလင္းခုတ္ထြင္ျပီးမွ သစ္ပင္ႀကီးငယ္မ်ားကို လွဲသကဲ့သို႔
စကားအရာတြင္လည္း ဦးစြာ စကားငယ္ကိုေျပာ၍ ေနာက္မွ စကားႀကီးမ်ားကို ေျပာျခင္းျဖင့္ အႏိုင္ယူျခင္းသည္ (ေတာင္သူ ယာခုတ္ ေျပာနည္း ) မည္၏။
အမတ္ႀကီးေလးဦးႏွင့္ မေဟာသဓာသုခမိန္တို႔ ဥစၥာႏွင့္ပညာ ဘယ္ဟာက-ျမတ္သည္ ဟူေသာ အျငင္းပြားပံုကို သာဓက ထုတ္အပ္၏။


၈။ ၾကက္ဆုတ္ ခြပ္ပစ္ ေျပာနည္း
ၾကက္တို႔၏သေဘာသည္ ခြပ္မည္ျပဳေသာအခါ ေနာက္သို႔ဆုတ္ဟန္ျပဳ၍ တကယ္ခြပ္ေသာအခါမွသာ စီး၍ခြပ္သကဲ့သို႔
စကားအရာတြင္လည္း သူ႔အလိုကို လိုက္တန္သ၍ လိုက္ျပီးလွ်င္ စီးသာေသာအခါမွ စီးလ်က္ ေျပာေသာစကားမ်ိဳးသည္ ( ၾကက္ဆုတ္ ခြပ္ပစ္ ေျပာနည္း ) မည္၏။
က၀ိေသတၱဳ မဥၨဴသာက်မ္း၌ ေဖာ္ျပပါရွိေသာ တရုတ္ငေရႊၾကည္၏ မီးေလာင္ကိစၥအတြက္ တရုတ္သံမ်ားႏွင့္ အမတ္ႀကီးဦးေပၚဦးတို႔ အျပန္အလွန္ ေျပာဆိုပံုကို သာဓက ထုတ္အပ္၏။


၉။ ေရစစ္ပမာ စကားေျပာနည္း
ဓမၼကရိုဏ္းေခၚေသာ ေရစစ္ကို ေရတြင္ႏွစ္၍ ေရျပည့္လွ်င္ အေပါက္ကို လက္ျဖင့္ ပိတ္ယူပါက ေရမထြက္ႏိုင္သကဲ့သို႔
တဘက္လူ၏ စကားကို ပိတ္မိေအာင္ ေျပာဆိုျခင္းသည္ ( ေရစစ္ပမာ စကားေျပာနည္း ) မည္၏။
သူငယ္ေလးေယာက္ႏွင့္ သူအိုႀကီးတို႔ ယံုတမ္းစကား ေျပာၾကားပံုကို သာဓက ထုတ္အပ္၏။


၁၀။ ခက္တင္ ေမာင္းနင္း ေျပာနည္း
သူ႔စကားကို ဟုတ္၏လည္း မဆို၊ မဟုတ္ဟုလည္း မဆိုဘဲ မတင္တက် ေျပာဆိုျခင္းသည္ ( ခက္တင္ ေမာင္းနင္း ေျပာနည္း ) မည္၏။
ဤသူ ငါ့တူ-မဟုတ္ဟု မည္သူေျပာသနည္း-ဟု ေတာင္ဖီလာဆရာေတာ္ ေျပာၾကားပံုကို သာဓက ထုတ္အပ္၏။

မွတ္ခ်က္။ စကားႀကီး ၁၀-မ်ိဳးအေၾကာင္း ျပဆိုေသာ ပံုသက္ေသ သာဓက၀တၳဳမ်ားကို ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္း အတြဲ (၃)တြင္ အက်ယ္တ၀င့္ ေဖာ္ျပပါရွိသည္။ ထိုက်မ္း၌ ေလ့လာၾကည့္ရႈၾကပါကုန္။

( ေအာင္ပြဲရ ကဗ်ာ )
၁။ ေရကူးညာတင္၊ ေျပာရိုးတြင္၊ ဉာဏ္ယွဥ္ပါက ေအာင္ပြဲရ။
၂။ ေကာက္ပင္ရိတ္လွီး၊ ေျပာဆိုနည္း၊ ဉာဏ္မွီးပါက ေအာင္ပြဲရ။
၃။ ေရစီးေဖာင္ဆန္၊ ေျပာဆိုဟန္၊ ေ၀ဖန္ႏိုင္းဆ ေအာင္ပြဲရ။
၄။ အိုးတန္ဆန္ခတ္၊ ပမာဟပ္၊ ေျပာတတ္ပါက ေအာင္ပြဲရ။
၅။ ဆီပြတ္က်ည္ေပြ႔၊ ေျပာဆိုေလ့၊ လက္ေတြ႔မွန္လွ ေအာင္ပြဲရ။
၆။ ဆင္ေ၀ွ႔ရန္ေရွာင္၊ ပမာေဆာင္၊ လူ႔ေဘာင္ေလာက ေအာင္ပြဲရ။
၇။ ေတာင္သူယာခုတ္၊ ညႊန္းေဖာ္ထုတ္၊ မယုတ္မွန္လွ ေအာင္ပြဲရ။
၈။ ၾကက္ဆုတ္ခြပ္ပစ္၊ ထံုးစနစ္၊ စင္စစ္မွန္လွ ေအာင္ပြဲရ။
၉။ ေရစစ္ေသာလား၊ ပမာထား၊ စကားဆိုက ေအာင္ပြဲရ။
၁၀။ ခက္တင္ေမာင္းနင္း၊ ေျပာဆိုျခင္း၊ မယြင္းမွန္လွ ေအာင္ပြဲရ။




http://mawluu.blogspot.com/2008/12/blog-post_22.html မွကူးယူေဖာ္ျပသည္...